Па спасылцы і тлумачэнні.

САРАКІ, 22 сакавіка. Інакш свята звалося Саракасвятыя ці Сорак пакутнікаў.

У язычніцкі час гэта было свята вясны і памерлых. Лічылася, што ў гэты дзень з на зямлю вяртаюцца 40 птушыных выраяў. Жанчыны выпякалі з цеста для дзяцей сорак галушак, піражкоў у выглядзе птушак. Дзеці бегалі па вёсцы, высока трымаючы галушкі ў руцэ, або нанізвалі іх на пруток, залазілі на страху і спявалі веснавыя песні. Вечарам рытуальнае печыва трэба было з'есці.

Саракі, як і Аўдакея-вясноўка, былі чарговым этапам гукання вясны, якое будзе доўжыцца да самага Благавешчання. Птушкай, якая прыносіць вясну, лічыўся жаўрук. Пра гэта распавядаюць народныя песні:

"Жавароначкі, прыляціце,

Цёпла лецейка прынясіце,

А зімачку прыбярыце,

Бо зімачка надаела,

Нам хлебушак пераела".